De topscorder van de eredivisie heeft moeten knokken voor zijn huidige positie in voetbal. De boomlange nummer negen (1 meter 93) van Feyenoord schudt ons vriendelijk de hand in het sfeervolle huis van Eric Kuster in Huizen en vraagt of ik eerst koffie wil. De toon is gezet en met de looks van een filmster blijkt hij wars van sterallures te zijn en bekent van de nuchtere mentaliteit van de Nederlanders te houden. Maar zijn ogen beginnen te glimmen als ik over zijn geboortestad Lecce begin en hij verklapt dat hij vroeger aan ballroomdancing heeft gedaan.
Graziano geeft alleen interviews als het over voetbal gaat – maar we hebben een primeur: voor het eerst poseert de Italiaanse Ronaldo met zijn beeldschone vriendin Victoria en is openhartig over zijn leven.
Italian Style
US Lecce, Calcio Catania, US Lecce, FC Crotone, Cesena, AZ, Parma FC, UC Sampdoria, Parma FC en nu floreer je bij Feyenoord. Ben je een laatbloeier?
‘Best wel, ik heb altijd moeten knokken voor mijn positie. De opbouw van mijn voetbalcarriere was niet vanzelfsprekend en ik moest mezelf ontzettend bewijzen. Ik heb nu de balans in mijn leven gevonden en dat uit zich in het spel.’
Je zei dat van Gaal de beste trainer was die je kende en toch presteerde je niet naar behoren bij AZ. Waar lag dat aan?
‘Ik zeg altijd: van Gaal was the right person at the worst moment. Toen ik naar AZ kwam was het verschil zo groot met Italië, dat ik alles vanzelfsprekend vond. De competitie was minder uitdagend, ik had een goed contract op zak, de druk van de supporters was veel minder groot als in Italië en ik was nog jong dus geïnteresseerd in andere dingen– I took it to easy. Mijn vader kwam de laatste wedstrijd kijken en was teleurgesteld. Hij zei letterlijk – ik zie geen vuur meer in je ogen en dat was het moment dat ik me realiseerde dat ik moest veranderen. Hij was niet trots op me en dat raakte me diep. Ik moest veranderen, focussen en ging naar Italië waar ik moest vechten om terug te komen. Dat heeft me gevormd – ik heb nu weer honger naar de bal.’
Italians do it better….
Je ging terug naar Italië en werd later gehaald door Koeman waarna je opeens wel presteerde, wat is er precies in die periode gebeurd?
‘Ik moest een offer brengen en een serieus leven gaan leiden. Ik besefte dat ik mijn kansen in Nederland verspeeld had en het heilige vuur kwam terug. Ik trainde als een bezetene en leefde heel gedisciplineerd – ik moest echt vechten om nog een kans te krijgen. Toen kwam Koeman die vertrouwen in me had en hij was the right guy at the right moment.’
Was het niet lastig om in de voetsporen van Guidetti te stappen?
‘Ja, natuurlijk, en Koeman zei toen al tegen me als je tussen de twaalf of vijftien doelpunten scoort dit jaar, ben ik tevreden. Dat was mijn eer te na en ik was erop gebrand om er meer te maken, veel meer. Ik wilde dat mijn familie weer trots was. Koeman vertrouwde me, hij behandelt me met respect.’
Hoe zou je je karakter beschrijven als voetballer en als persoon?
‘Als mens ben ik genereus. Ik houd van mijn familie, mijn vrienden en de mensen om me heen en zou ik alles geven om samen een mooie tijd te beleven. Daarnaast weet ik van het negatieve altijd iets positiefs te maken, bij mij is altijd het glas halfvol. Als voetballer ben ik een doorzetter, een pitbull, ik bijt me vast totdat ik heb wat ik voor ogen had.’
Wat is jouw Italiaanse invloed als aanvoerder op de rest van je team maten?
‘Mijn temperament! Ik zeg altijd, we gaan door tot het gaatje, ook al spelen we uit tegen een zogenaamde makkelijke club. We geven alles, we vechten en strijden, dat zijn we aan de supporters verplicht. En ik wil geen negativiteit horen van mijn team maten – ik wil alleen maar positiviteit, ik wil passie en inzet. Het is typisch iets Nederlands om zich te excuseren. Hebben we bijvoorbeeld vijf nul gewonnen, zegt iedereen het had zeven nul moeten zijn! Kom op zeg. En ik heb denk ik wel invloed op de kledingstijl van mijn teammaten. Het liefst gaan ze allemaal in een trainingspak over straat maar ik zeg dan altijd dat ze in Italië direct naar huis kunnen! Ik maak altijd grapjes over hun kleding en plaag ze een beetje.’
Roma Victor
Hoe ga jij met druk om?
‘Relaxed. In vergelijking tot Italië heb je hier niet eens zoveel druk en ik begrijp de supporters. Als supporter wil je trots zijn op je club, dus als speler moet je er voor zorgen dat ze trots kunnen zijn, ook al heb je niet gewonnen. Inzet, doorzettingsvermogen en alles geven. Supporters van Napels of Juventus zijn veel fanatieker en ik ben daar mee opgegroeid, ik was vroeger ook zo.’
Je kapsel is uitgegroeid tot een begrip en mijn zoon heeft zelfs een Pellè kapsel – hoe ga je om met die immense populariteit?
‘Ik word er verlegen van. Gisteren ging ik nog even naar de kapper om mijn haar te laten knippen voor deze shoot en toen zaten er vier mensen in de kapsalon die een Pellè kapsel kregen. Dat was surreëel hoor, ik kon het haast niet geloven. Vroeger was de Braziliaanse Ronaldo mijn grote held en toen hij zijn haar afscheerde, heb ik het ook gedaan dus ik was vroeger net zo. Alleen is het ongelooflijk dat ik nu opeens dat rolmodel ben, dan kijk je echt raar op!’
En heb jij niet zoals Beckham of Ronaldo een heel marketing apparaat achter je imago zitten?
‘I wish! Had ik dat maar! Nee, ik focus me alleen op voetbal maar het lijkt me heerlijk als dat er was. Een stylist die zei wat ik aan moest of een groot merk die me mooie dingen gaven, kom maar op!’
Gedraag je je bewust als een rolmodel voor kinderen?
Lacht schuldbewust. ‘Jaaaaaah, probeer ik wel… Ik ben er niet zo mee bezig, ik ben Italiaans! Ik leef in het moment en wij beleven elke dag als een mooie dag. Je weet, zeker nu met de crisis, dat het heel slecht gaat in Italië, maar elke dag maken we er wel een mooie dag van. Ook al gaat het slecht en hebben we geen geld, lunchen we wel drie uur elke dag en maken we van elke dag a pleasure day. Italianen zijn survivors, dat stamt nog uit de tijd van de Romeinen. Dus ja, ben ik een rolmodel? Als ik train wel, maar ik ga ook wel eens uit eten of gezellig een drankje drinken. Maar ik heb nog nooit drugs gebruikt en drink geen sterke drank.’
Hoe bereid je je voor op een wedstrijd?
‘Drie dagen voor een wedstrijd leef ik gezond en rust ik veel – dan is het voor mij drie dagen ramadan! Ik ben niet bijgelovig, religieus of iets anders, ik doe gewoon wat ik moet doen. Een uur voor de wedstrijd eet ik een bord witte pasta zonder saus. Zonder saus, ja, als ik er carbonara op zou doen, zou ik spelen als een carbonara, so please!’
Wat is je belangrijkste doel in Nederland?
‘Zo veel mogelijk spelen, Feyenoord zo hoog mogelijk in de competitie brengen en dan…’ Het buitenland lonkt? ‘Tuurlijk, het buitenland lonkt, maar ik heb mijn contract hier, ik ben blij bij Feyenoord en ik heb veel respect voor Koeman en de supporters. Hier ben ik tot bloei gekomen, dat vergeet ik nooit. Ik hou wel van nieuwe avonturen aangaan, reizen en mensen ontmoeten, dus wie weet.’ Heb je al een idee wat je na je voetbalcarrière zou willen doen? ‘Dat verandert elke keer. Ik reis graag, hou van mode, voetbal en van nog veel meer. Mijn vriend is advocaat en die is ook met allerlei andere ontwikkelingen bezig naast zijn activiteiten dus ik vind ook dat ik me als voetballer moet ontwikkelen. Voor het zelfde geld blijf ik in de voetballerij, ik heb echt nog geen idee.’
That’s Amore
Dit is de eerste keer dat je een photo shoot doet met je vriendin Victoria. Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
‘Ohhhh wil je dat echt weten? (lacht) Via Facebook…. Ik zag haar reactie bij een vriend van mij staan en stuurde haar een berichtje dat we dezelfde mensen kenden. Geen reactie. Ik stuurde nog een berichtje om een keer kennis te maken en weer geen reactie. Na anderhalve maand stuurde ze eens een berichtje terug en ik weet nog hoe blij ik was. Ze vond me natuurlijk een gladde voetballer dus ik heb haar maanden moeten overtuigen dat ik niet zo was. We hebben dus eerst een hele tijd alleen gemaild of gechat zoals dat heet. Ik liet zelfs een bevriende politieman haar adres opzoeken om bloemen te sturen maar dat kreeg hij ook niet voor elkaar en zij weigerde om te vertellen waar ze woonde. Ik werd gek! Ik liet haar weten dat ik binnenkort naar Milaan zou komen en toen reageerde ze heel laconiek dat zij precies die week naar haar ouders in Hongarije zou gaan. Ik twijfelde geen seconde, ben op het vliegtuig gestapt naar Boedapest en heb twee uur in een taxi naar het huis van haar ouders gezocht om haar een bos bloemen te geven.’ En toen?? ‘Hey, the rest is history!’ (lacht)
Wat maakt jullie relatie speciaal?
‘ Victoria is sterk, onafhankelijk en ontzettend lief. Ze heeft me veranderd. Net zoals ik hecht ze heel veel waarde aan familie en tradities. Ze werkt nog veel in Milaan maar zodra ze vrij is komt ze naar mij in Rotterdam en maken we het gezellig. Vroeger toen ik jong was, was ik een loslopende, kwispelende hond die achter de vrouwen aanliep. Nu niet meer. Ik kan oprecht zeggen dat Victoria aandeel in mijn stabiele leven heeft gehad en in mijn succes.’
Dus binnenkort huwelijksklokken en kleine Graziano’s en Victoriaatjes?
‘Nee, nee, stap voor stap, we genieten nu vooral nog even met elkaar’ (lacht).
Soprano’s
Welke Italianen inspireren je?
‘Het is makkelijk om de mode ontwerpers als Dolce & Gabanna of Armani te noemen. De Italianen waar ik echt vanuit mijn hart trots op ben zijn Rita Levi Montalani en Pavarotti. Rita Levi Montalani omdat zij de nobel prijswinnaar op gebied van medicijnen is en Pavarotti omdat niemand anders ter wereld mensen zo kan raken met zijn muziek. En Rita Levi Montalani omdat ik dol ben op wetenschap, ik zit altijd met mijn neus in wetenschappelijke tijdschriften en boeken en kijk graag wetenschappelijke documentaires. Als ik geen voetballer was geweest was ik vast de wetenschap ingegaan of had ik medicijnen gestudeerd. Bij Feyenoord heb ik ook altijd hele gesprekken met onze arts, het fascineert me mateloos.’
Je bent geboren in het meest zuidelijke puntje van de hak van de laars in Italië met azuur blauwe zee en witte stranden. Lecce wordt zelfs ‘little Florence’ van het Zuiden genoemd… Heimwee?
‘Wat dacht je? Als jonge jongen ging ik naar het strand en was altijd aan het voetballen buiten in onze wijk, mijn hele familie woonde bij elkaar. Iedereen kende elkaar, het is er altijd mooi weer en het leven ongecompliceerd. Het is een van de mooiste streken van Italië en het wordt nu pas een beetje ontdekt door toerisme. Het leven daar is zoals je in de films ziet, uren tafelen, praten, lachen en genieten met familie. Ik heb twee zussen en ik ben de jongste dus… (lacht) Mijn moeder was ballroom lerares, wist je dat ik ook nog heel lang op stijldansen heb gezeten? Ik moest altijd met mijn zus dansen, strak in het pak en ik was best goed volgens mijn moeder. Alleen moest ik een keuze maken tussen stijldansen en voetbal, en toen was de keuze snel gemaakt! Mijn vader blij, want hij was in zijn jonge jaren ook geen onverdienstelijk voetballer in de Serie B.’
Libro
Je bent bezig met een boek “1000 vragen aan Pellè” hoe kwam dat idee zo?
‘Nou, op social media als Facebook en Twitter deden een aantal mensen zich als mij voor, dat ging heel ver. Ze zaten met meiden te chatten en gooiden er allemaal rare berichten op, dus de mensen die me wilden bereiken werden gedupeerd. Ik bedacht toen dat het mooi zou zijn dat al mijn supporters mij zelf een vraag konden stellen en dat de leukste vragen en antwoorden in een boek zou komen te staan, iets om te bewaren. Nu wordt er een mooi boek gemaakt en kan iedereen zijn vraag stellen.’
En welke vraag is jou nog nooit gesteld?
‘Hmmm daar moet ik over nadenken. Weet je welke vraag mij echt nog nooit is gesteld? Wat mijn slechte eigenschappen zijn, mijn negatieve kanten.’
En wat zijn dat dan?
‘Dat ga ik helaas niet vertellen, want ik maak van elk negatieve eigenschap iets positiefs (buldert). I am an Italian!’
Victoria Varga over Pellè
Wat is de mooie eigenschap aan Graziano?
Hij is altijd positief, heel genereus en vrolijk.
Hoe zie jij hem het liefst?
Thuis, en in het bijzijn van familie. Dan is hij op zijn best.
Wat kun je absoluut niet uitstaan?
Niets eigenlijk, hij is altijd heel lief voor mij.
Heb je wel eens moeilijk met zijn populariteit?
Welnee, ik vind het leuk voor hem. Maar dat komt omdat hij altijd zo lief is voor mij, ik me hoef niet onzeker te voelen.
