Een fotoshoot met Yolanthe Sneyder Cabau en haar zeven zussen is niet makkelijk te realiseren. Drukke werkschema’s, zussen die in Spanje wonen, werken en kinderen hebben. Maar toch is het gelukt om alle zussen bij elkaar te krijgen en niet in de laatste plaats omdat ze gewoon graag bij elkaar zijn. Yolanthe is een familiemens en laat geen interview onbenut omdat te benadrukken. Tijdens een openhartig gesprek vertelt ze over haar liefde, haar geloof, haar kern, haar principes, onzekerheden en haar verdriet. Yolanthe is niet alleen een mooi mens van buiten, maar heel zuiver van binnen en geeft zich bloot –dit maal letterlijk. “Familie is onvoorwaardelijke liefde, een band die altijd goed is, wat er ook gebeurd.”
Mooie brocante jurkjes, Jimmy Choo hakken van twaalf centimeter en hoger, sieraden en make-up slingeren rond als we de suite van the Grand Hotel betreden. Een kakofonie van Spaans, Engels en Nederlands bestreed je te gemoed en we worden hartelijk begroet met een hand en een vriendelijke glimlach door alle zussen Cabau. In een strak georganiseerde chaos staan de zusjes vrolijk met een liedje mee te zingen, terwijl haar en make-up worden gedaan. We zien grote bossen haar, sexy jurkjes en vooral veel schoonheid, heel veel schoonheid die een normaal mannenhart zou doen bezwijken op deze vroege zaterdagochtend in Amsterdam.
Familie
Vandaag ben je speciaal overgevlogen vanuit Milaan voor deze fotoshoot met al je prachtige zussen : wat betekent familie voor jou?
‘Familie is onvoorwaardelijke liefde, het is band die altijd goed zit, wat er ook gebeurd. En dat geldt voor zowel mijn eigen familie als voor Wesley’s familie. Wat er ook gebeurd, je zult altijd van elkaar houden. Je staat achter elkaar, je kunt meningsverschillen of onenigheid hebben maar omdat je familie bent, moet je samen verder en los je het op, dat is het mooie.’
Wat maakt jullie band speciaal?
‘Wij zijn een anders dan een Nederlands doorsnee gezin: we zijn met dertien kinderen waarvan negen meiden en vier jongens. Het is echt hoe meer zielen hoe meer vreugd in ons gezin,maar het heeft natuurlijk ook een andere kant, er is ook meer verdriet omdat er zoveel mensen nauw betrokken met elkaar zijn. Wij hebben best een heftige jeugd gehad. Toen we van Ibiza naar Nederland zijn verhuisd heeft dat best wel impact gehad op onze jeugd. De overgang was heel groot en omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zaten, heeft dat onze band nog sterker gemaakt. Waar je ook gaat of met wie je ook bent, je begrijpt elkaar. Ook al zijn we heel erg hetzelfde qua levensinstelling en normen en waarden, we hebben allemaal heel duidelijk een ander karakter. En dat maakt het zo leuk, want met een zus heb ik bijvoorbeeld rustige filmavondjes, met een ander ga ik juist lekker stappen of winkelen of juist gezellig thuis kletsen. Ik kan alles kwijt bij mijn zussen.’
Wat is het belangrijkste bij jullie familie?
‘Mijn zussen zijn zeker mijn beste vriendinnen en vertrouwen is het grootste goed, alles wordt besproken en blijft ook tussen ons. Ik krijg eerlijke en gelijkwaardige feedback van mijn familie, we hebben het beste met elkaar voor. Daarnaast heb ik ook nog een vijftal vriendinnen vanuit mijn jeugd, en dat voelt ook bijna als zusterliefde en als onderdeel van de familie.’
Hoop
Je zet je onvermoeibaar in voor je stichting Stop Kinder Misbruik – wat heb je bereikt?
‘Vijf jaar geleden heb ik de stichting opgericht toen ik met eigen ogen heb gezien wat er in Azië gebeurd. Ik vind dat kinderprostitutie het ergste is wat een jong kind kan overkomen en ik zet me met hart en ziel in om het tegen te gaan. Zeker als we de handen ineen slaan en daar met z’n allen voor vechten. Kindermisbruik en zeker seksueel misbruik bij jonge meisjes is schandalig, het maakt me misselijk, boos en verdrietig, ik moest daar iets aan doen.
Ik heb zoveel moois gekregen in mijn leven in de zin van mijn carrière, mijn leven, mijn familie, dat ik iets terug wil geven. Ik ben heel gelovig en ik besefte dat dit niet voor niets in mijn leven op mijn pad kwam. Ik zal nooit mijn ogen ergens voor sluiten of de andere kant op kijken, dat kan ik gewoon niet. Ik moest dit waarschijnlijk met eigen ogen zien in Azië, dus ik wil me er voor inzetten en mijn best voor doen. Daarom heb ik de stichting opgericht en inmiddels vijf jaar later hebben we duizenden meisjes gered van prostitutie, opvanghuizen gebouwd en zoveel actie’s gehouden dat we echt iets bereikt hebben. We houden benefietgala’s om geld in te zamelen, we doen acties met middelbare scholen en ik ga elk jaar heen om een documentaire maken. Inmiddels zie ik een wezenlijk verschil: in de grote steden zijn de bordelen gesloten en de straffen dusdanig verhoogd tot levenslang dus de aanpak werkt. Alleen is er nog genoeg werk te verrichten, het is nog niet opgelost. Gelukkig krijg ik veel steun van mensen, echt ongelooflijk. Iedereen heeft het over economische crisis maar laatst tijdens een benefietgala hebben we vier ton opgehaald, mensen willen echt helpen. Dat vind ik zo mooi aan Nederlanders, ze zijn zo behulpzaam. Als ik zie hoe mensen zich vrijwillig inzetten of geld doneren, vind ik dat zo mooi en ben ik zo dankbaar! ’
Geloof
Je zei het net zelf al, het geloof is erg belangrijk voor je, kun je uitleggen wat het geloof voor jou betekent?
‘Wij zijn vanuit huis uit Rooms Katholiek en Spaans en op Ibiza geboren dus we zijn alle dertien als baby gedoopt, hebben communie gedaan en zijn met het geloof opgevoed. De keuze was aan ons, mijn ouders hebben ons in ieder geval het geloof meegegeven. Ik heb nooit vraagtekens gehad. Sinds ik heel jong ben, vormde het geloof een rustpunt voor me. We gingen elke zondag naar de kerk en daar voelde ik een serene rust over me heen komen. Dat komt natuurlijk ook omdat we in zo’n groot gezin opgevoed werden met zoveel drukte en hectiek dat ik het heerlijk vond om me zondag mooi aan te kleden en naar de kerk te gaan. Doordeweeks liep alles door elkaar heen, had ik twee verschillende sokken aan, zat mijn haar in de klit en moest je op tijd op school zijn, dus zondag was speciaal voor me.’
Hoe gebruik je het in je leven?
‘Het biedt me altijd verlichting. Iedereen heeft wel eens moeilijke momenten of verdrietige momenten en dan zoek ik steun in mijn geloof. Mijn zus heeft een kindje van anderhalf jaar verloren en dat was super heftig. Het verlies van het kindje van mijn zus heeft een enorme impact gehad op ons leven, dat kan ik niet beschrijven. Omdat wij zo nauw verbonden zijn, voelt haar pijn als mijn eigen pijn. Dat zijn momenten dat ik heel veel steun heb aan mijn geloof, het biedt me houvast. Ik voel me een beter mens door het geloof. Ik behandel anderen zoals ik zelf ook behandeld wil worden, dat voelt voor mij goed. Ik bid altijd elke dag voor het slapen gaan, dat is voor mij heel belangrijk. Het is dat ene moment op de dag dat je niet met jezelf bezig bent, dat je bezig bent met het besef en dankbaarheid in het leven. Ik dank dat ik gezond en gezegend ben en vraag hulp en vergiffenis voor mensen die het nodig hebben. Het geloof geeft mij steun.’
Liefde
Liefde is het mooiste in het leven, wat betekent liefde voor jou?
‘Wesley betekent alles voor mij. Het is heel raar, maar ik kan me niet eens meer goed bedenken hoe mijn leven was voor hem, omdat hij zo’n deel van mijn leven is geworden. Wesley is mijn familie, mijn liefde, mijn leven. We vullen elkaar heel erg aan, het klinkt heel standaard maar het is zo. We hebben bepaalde vlakken waarin we precies hetzelfde zijn maar ook verrassende elementen waar we heel anders zijn en van elkaar leren. Ik heb van Wes heel erg geleerd om dingen te laten gaan, me niet te veel druk te maken of te lang stil te staan bij dingen die niet belangrijk zijn. Hij is daar veel sterker in, hij is zo’n sterke persoonlijkheid. Het maakt hem niet uit wat mensen van hem vinden, denken, schrijven of zeggen- dat laat hem koud. Ik heb me zo vaak afgevraagd hoe hij dat toch doet want dat is iets wat mij altijd nog pijn doet en raakt. Onrecht maakt me verdrietig en ik heb moeten leren om los te laten wat mensen over me zeggen. Wesley ziet het dan aan me en zegt altijd: ‘láát het gaan!’ Die gevoeligheid en bezorgdheid zit diep verankerd en komt uit mijn jeugd, toen ik zag hoe mijn moeder moest worstelen om voor ons te zorgen. Die kwetsbaarheid raak je nooit meer kwijt. Ik was dertien toen ik uit huis ging, samenwonen met mijn eerste vriendje. Als jong meisje moest ik heel snel volwassen worden en dat draag je met je mee. Ik wilde mijn moeder helpen en deed het op die manier om al vroeg uit huis te gaan. Nu besef ik dat het veel te jong was, maar het liep zo. Wes zegt wel eens als wij een dochtertje krijgen, hij haar opsluit tot ze achttien is, haha. Wesley is juist heel beschermend opgevoed en laat het kaas niet van zijn brood eten. Hij is in een achterbuurt opgegroeid en hard geworden door het leven op straat. Hij is echt een tijger- alles wat hem lief is, beschermt hij en tegelijkertijd heeft hij een heel groot hart. Als hij mij dan verdrietig ziet, praat hij op me in om het los te laten en daar leer ik heel veel van.’
Hoe heeft Wesley jouw hart veroverd?
‘De aanhouder wint, dat is echt zo. Het is het klassieke verhaal: Wesley heeft heel erg zijn best gedaan. Ik was juist bezig mijn leven op een rij te krijgen, er was daarvoor zoveel gebeurd dat ik niet openstond voor een nieuwe liefde. Maar de aanhouder wint, hij bleef proberen. Wesley zei vanaf het begin: ik ga jou gelukkig maken en jij gaat mij gelukkig maken. Zo simpel is het. Het is het gevoel hoe je jezelf bij iemand voelt. Hij haalt het beste in mij naar boven. Hij staat heel positief in het leven, hij is ontzettend grappig, geïnteresseerd in mensen – iedereen wil bij hem zijn. Vanaf het begin,als hij dan bij me was, voelde ik me zo gelukkig. Als hij dan een tijdje weg was, miste ik hem heel erg. Ik besefte dat ik altijd bij hem wilde zijn, met hem wilde ik oud worden. Het is een magnetische aantrekkingskracht tussen ons, ik kan niet zonder hem. Hij heeft mijn hart echt veroverd met zijn karakter, met zijn energie en liefde. Al snel voelde ik de vlinders in mijn buik, ik wilde gewoon bij hem zijn.’
Hoe houden jullie de liefde kloppend?
‘Ik denk niet dat we speciaal iets doen om onze liefde kloppend te houden, ik denk dat we bij elkaar echt, echt onszelf kunnen zijn. Als ik met hem thuis ben, zijn wij gewoon Wes en Yo die we echt zijn, zonder poespas, heel normaal zoals alle mensen. Dan zijn we zo verliefd op de persoon die we dan zijn, zonder glamour, voetbal of iets er omheen. Thuis in ons huisje, samen koken, lekker eten, samen een filmpje kijken op de bank onder een dekentje, dan zijn we het aller gelukkigste. Dan ben ik Yolanthe zonder makeup en een knotje op mijn hoofd en Wesley ook lekker in een joggingpak, gezellig thuis. Na een drukke periode waardeer je dat soort momenten nog meer.’
Carrière
Je presenteert, acteert, poseert – hoe zie jij je zelf het liefst?
‘Ik heb vorig jaar besloten om me echt te richten op het acteren – dat is echt mijn passie. Acteren maakt me heel gelukkig. Ik houd ervan om me in mensen te verdiepen, wat mensen beweegt en hoe mensen denken en dat heel mooi te vertalen in een interessant personage. Ik heb me afgelopen jaar op het acteren gefocust en meegedaan aan een aantal mooie producties waar ik heel tevreden over ben.
Ik denk nu in het voordeel van zijn carrière. Wesley’s carrière staat op nummer een en dat is een keuze die ik zelf heb gemaakt, Wesley heeft me dat nooit gevraagd of opgedrongen. Ik heb de keus gemaakt om zijn carrière op nummer een te zetten omdat ik vind dat hij een heel groot talent is en dat hij dat met zijn hele hart moet doen. Hij moet het ook nu doen want over tien jaar is het te laat. Ik vind dat hij lekker mag genieten en stralen, ik ben er voor hem. Als hij thuis is, ben ik thuis en als hij op trainingskamp gaat, doe ik leuke opdrachten. Ik ben nu bezig met een mooie collectie armbandjes te ontwerpen in samenwerking met mijn stichting. Begin deze zomer komen er hele mooie armbandjes met levensspreuken en wijsheden en ik ontwerp echt ieder detail. Dat zijn hele fijne dingen die op mijn pad komen en waar ik veel voldoening uit haal! Ik denk over tien jaar, als hij stopt met voetballen, dat ik dan wat meer ruimte en vrijheid heb om leuke dingen te doen die ik nu aan me voorbij laat gaan. Als ik er dan nog zin in heb! We willen ook heel graag een groot gezin dus we zien het wel. ’
Football
Voetbal is een belangrijk onderdeel van jullie leven – keek je voordat Wesley voetbalde naar voetbal?
‘Ik keek naar EK en WK voetbalwedstrijden maar ik had geen uitgesproken voorkeur voor een club. Mijn moeder schoof vroeger al de televisie door het raam naar buiten, versierde de tuin en straat met oranje spullen en dan kwam de hele buurt bij ons kijken. Dat gezellige gevoel heb ik nog steeds en ik zal Nederland altijd supporten, met of zonder Wesley in de basis. Ik vind natuurlijk geweldig dat mijn man nu aanvoerder is in het Nederlands elftal en ben hartstikke trots op hem én het hele team. Dat zo’n klein landje als Nederland zo ongelooflijk goed kan zijn in voetbal vind ik nog steeds bijzonder! Dit had ik zelf nooit kunnen bedenken toen ik nog een klein meisje was en oranje koeken at met mijn moeder en mijn zussen en naar het Nederlands elftal keek!’
Moest je wennen aan de vooroordelen van het imago voetbalvrouw in het begin?
‘Nee, ik hoefde niet echt te wennen. Sinds mijn zestiende sta ik al in de belangstelling dus ik begrijp de aandacht wel die Wesley krijgt. Daarom werkt het ook goed omdat je van elkaar weet wat echt is. Wat ik wel moeilijk vond in het begin is dat iedereen al een beeld gevormd had over mij, terwijl ik iedereen nog moest leren kennen. Hoe je het ook went of keert: iedereen had al een beeld van mij gevormd zonder dat ze me echt kenden. Ik vond het heel spannend wat alle vrouwen van me dachten en of ze niet bevooroordeeld waren door de beelden die in de pers circuleerden. Je bent heel kwetsbaar op dat moment. In televisieprogramma’s werden de meest vreselijke dingen over mij geroepen die totaal niet klopten. Ik besef heel goed dat ik nog geluk gehad heb dat Wesley goed presteerde tijdens het WK in Zuid Afrika, maar dat heeft niets met mij te maken, dat is zijn kwaliteit. Omdat hij het goed deed, viel het nog mee. Maar kan je na gaan als hij het niet goed had gedaan, wat voor golf aan kritiek er dan was gekomen? Dan had ik het vast en zeker gedaan. Dat was een gebied dat ik niet kende en dat was heel confronterend. Toen leerde Wesley mij al om dingen te laten gaan. Het nieuws van vandaag is morgen vergeten. En dat is wat mensen vergeten: ze spuien hun ongenoegen op het internet of op tv en zijn het gelijk weer vergeten, maar ik lig er wakker van in mijn bed, wordt verdrietig van die rot opmerkingen. Ik heb het zo vaak met Wesley of mijn moeder er over, maar het is nou eenmaal zo, dat is de andere kant van de medaille.’
Kan jij zien op het veld of je man goed in zijn vel zit?
‘Niet echt, ik spreek hem altijd voor de wedstrijd en dan weet ik wel hoe hij zich voelt. Hij laat zich niet zo snel gek maken en hij heeft de afgelopen vier jaar wel grote stappen gemaakt in het beheersen van zijn woede. Vroeger raakte hij ontzettend geïrriteerd als iemand hem vijf keer in een wedstrijd op zijn hielen trapte, nu beheerst hij zich en staat er boven. Hij wil alleen maar de wedstrijd winnen.’
Doen jullie speciale dingen of rituelen voor een drukke voetbalperiode?
‘Hij gaat altijd voor de wedstrijd op trainingskamp, traint twee keer op een dag en eet met zijn teamgenoten ter voorbereiding. Ik kom altijd naar de wedstrijd en dan gaan we samen naar huis, Wesley is geen man die nog lang blijft hangen om de wedstrijd na te bespreken. We praten er nog even over in de auto en gaan dan over tot de orde van de dag, samen lekker genieten thuis.’
Hoe bevalt het leven in Milaan?
‘Milaan is mijn thuis, ik vind het er super. Dat is toch een grote verandering geweest. Toen ik Wesley leerde kennen gingen we eerst naar Madrid en na vier maanden naar Milaan. Je maakt dan snel de switch en hebben Italiaans geleerd. Je bouwt daar weer een leven op, je kent je buren, de groenteboer en de slager, je vind je ritme. Ik hou echt van Italië, ik hou van de mensen, de stad en het leven, ik voel me daar echt gelukkig. Maar je weet het nooit in het voetbal, je moet soms binnen een maand je koffers pakken!’
Dit voetbal magazine in speciaal voor voetballers met gevestigde namen die gestopt zijn met voetbal- hoe zie jij en Wesley jezelf na zijn carrière?
‘Om heel eerlijk te zijn kijk niet zo heel ver voor uit, ik ben iemand die nu leeft, dat probeer ik bewust. Voetbal is Wesley zijn leven. Ik denk dat hij na zijn carrière wel trainer wil worden of in die sector wil gaan werken. ’
Heb je een mooie kerstboodschap voor onze lezers?
‘Ik wens iedereen een warme, liefdevolle fijne kerst toe!’
Korte vragen:
Wat we altijd al wilden weten van Yolanthe hebben we even aan haar zussen gevraagd – met a tongue in the cheek
- Waar kan Yolanthe absoluut niet tegen? ‘Onrecht.’
- Wat maakt haar blij? ‘Simpele dingen. Samen met Wes filmpje kijken onder een dekentje, lekker tutten, gezellig bijkletsen.’
- Waar heeft ze spijt van? ‘Niets, het leven vormt een mens.’
- Wat is haar grootste onhebbelijkheid? ‘Yolanthe kan heeeeeeel standvastig zijn!! Of noem het eigenwijs! Maar als ze in ziet dat wij gelijk hebben, draait zo snel bij hoor!’
- En wat weten wij nog niet van Yolanthe? ‘Dat ze heel lief is en door het vuur gaat voor iedereen!’
